Laat los, laat los. Je blijft toch wel de “baas”

Laat los, laat los. Je blijft toch wel de “baas”

 

Gedragsstijlen

In de afgelopen jaren ontmoette ik vele directeuren, eigenaren en managers die een bedrijf runden door overname of zelf hadden opgestart. Ze vertoonden allemaal ongeveer hetzelfde gedrag. Namelijk dat van, soms krampachtig, alles onder controle willen houden. En in gedragstermen van Carl Jung (wiens theorie over psychologische typen schuil gaat achter de DISC gedragstijlen) scoren deze eigenaren allemaal hoog op de D en de I.

De D staat voor Dominant en de I staat voor Invloed. Het zijn twee van de vier voorkeurstijlen van gedrag. De andere twee gedragsstijlen worden gekenmerkt als S van stabiliteit en C van conformisme en zijn gedragsstijlen die zich meer laten vangen onder de woorden: volgend, trouw, controle en planmatig.

Dominant

Elk mens heeft zo haar eigen voorkeur voor een gedragscode, voornamelijk genetisch bepaald. De dominante gedragsstijl is te vangen onder de woorden: zakelijk, gedreven, actie en houdt niet van falen. De gedragsstijl invloed is te vangen onder de woorden: positieve houding, creatief, generator van ideeën en houdt niet van afwijzen. Nu zul je denken, zeer geschikt voor eigenaren. Aan de ene kant wel, en het is bijna logisch. Anderzijds remt het hun ook om zaken uit handen te geven, los te kunnen laten. Daar gaat dit verhaal over. Over de eigen kennis, kunde en vaardigheid, over controle en over slapeloze nachten.

Leiden in plaats van lijden

Deze managers, eigenaren hebben één ding gemeen. En dat is dat ze graag de dingen zelf willen doen. Het gaat nu eenmaal sneller en ze weten dan ook zeker dat het goed gebeurt. Althans dat geloven ze. En de medewerker? Die moet maar meekijken, dan leren ze het vanzelf wel. Er komt een tijd dat ze het ook mogen doen, is hun stellige overtuiging. Dat is lijden in plaats van leiden. En om het lijden in leiden te veranderen is mijn passie. Doen deze managers het dan zo verkeerd? Neen, is mijn eerste reactie. Het heeft ook te maken wat hun “baas” weer aan hen overlaat. En als dat niet veel is dan komt ook weinig naar “beneden”. En zo kom ik dan toch weer bij de bovenste “baas”.

Laat los!

Die bovenste “bazen” zijn over het algemeen ook eigenaar. Het bedrijf is overgegaan van vader op zoon, of men heeft het zelf opgestart. En daar zit nu het venijn. It’s his “baby”, don’t take it away! Ze willen het graag zoals ze het voor zich zien, of ze willen het zoals het door hun vader is aangeleerd.

De medewerker moet bijna een kopie van henzelf zijn. Het is als het opvoeden van kinderen. Je leert ze, je voedt ze op en ze gaan naar school. En voor je het weet ondernemen ze acties om los te komen, de beroemde pubertijd.

Met medewerkers is het net zo. Als je ze geen verantwoordelijkheid geeft en voortdurend zaken uit handen neemt, dan vertonen ze puberaal gedrag. En daar blijven ze in! En vervolgens verbazen we ons dat ze de zaken niet oppakken. Dus krijg je gelijk en dan doe je het maar weer zelf.

Een cirkel die we zelf in stand houden.

Dus “bazen” van Nederland: laat los!! Daag ze uit, delegeer en geef ze verantwoordelijkheid en bevoegdheid. Dan komt u ook eens aan uw eigen taken en zaken toe. En u hoeft zich niet meer te verbazen dat ze het niet oppakken.

Geloof me, het werkt. Geloof jij het ook?

Bron: Vic Nuy

Terug naar het nieuws overzicht